New York New York

Er zijn een hele hoop liedjes geschreven en gezongen over deze geweldige stad. Als ik muzikale talenten had dan had ik er ook een liedje over geschreven. Wat een stad! Afgelopen vrijdag heb ik om 6pm de bus genomen naar 'Nieuw Amsterdam'. De busrit duurde bijna 4 uur. Maar het was het meer dan waard. Het kan haast niet anders dan dat ik in mijn vorige leven een New Yorker ben geweest. We reden het schiereiland waar manhatten op ligt rond een uurtje of 9 op, en ik voelde gewoon dat we er bijna waren. En toen ik op keek en naar buiten tuurde zag ik een bordje met 5th avenue. Nou kom je binnen in Harlem. Dus we moesten nog even, maar langzaam aan doemde de wolkenkrabbers op.
Eindelijk thuis! Zo voelde het een beetje. Om 10 uur checkde ik in het Big Apple hostel in. Nog geen 50 stappen van Times Square vandaan. Wat een locatie! (verder stelde het hostel niet veel voor maar deed er niet toe eigenlijk, de badkamer was schoon dus ik was tevreden) Christel was nog onderweg. Maar in de gemeenschappelijke ruimte van het hostel ontmoette ik binnen 10 minuten een groep gezellige mensen uit Zuid-Amerika. Christel en ik zijn met deze groep mensen naar de Pacha gegaan. Een grote club met 4 verdiepingen in het centrum van New York. Pacha is een bekende club die o.a ook in Ibiza zit. Heel erg tof om mee te maken, maar eigenlijk precies hetzelfde als een goede club in Nederland. Ik denk dat mensen die het naar hun zin hebben overal op een zelfde manier plezier beleven. Het maakt niet uit waar je bent als je maar de dansvloer en de muziek hebt. Je vergeet de wereld om je heen. Zo voelt het in ieder geval voor mij. En ik denk dat een goede club dat gevoel bij de meeste mensen wilt bereiken. Nou, bij mij is het gelukt!
Zaterdag hebben Christel en ik door de stad gewandeld. De perfecte manier om New York te beleven. Het voelde heerlijk! Het zonnetje scheen en dat gaf het allemaal een nog specialer gevoel. Central park was nog niet groen, maar nu al mooi! Misschien groeien de eerste plantjes al als ik over een paar weken met Pap en Mam naar New York ga. Ik duim nu al voor mooi weer. We zijn trouwens ook naar de bioscoop geweest. Naar Alice in Wonderland, een film van Tim Burton met Johnny depp. Wat een geweldige film! De meningen zijn er vast weer over verdeeld. Maar mij maak je meer dan gelukkig met een film zoals deze. Nu kon er weinig stuk voor mij afgelopen weekend, dus iedere film was goed geweest. Maar ik raad Alice in Wonderland in ieder geval aan iedereen aan als je van een fantasie film houdt met prachtige beelden!
Voordat we weer naar huis moesten zijn we nog de Brooklyn Bridge op gegaan. Met het prachtige weertje was het uitzicht ook prachtig. Het was een super wandeling! We zijn ook door Chinatown gelopen. Daar hebben we in de winkels de vreselijkste dingen gezien. Levende padden in emmers, klaar om verkocht en gegeten te worden! bah!

Voor mijn vak fotografie moest ik 6 rolletjes vol schieten afgelopen week. New York is natuurlijk de ideale stad om foto's te schieten. Ook de Broolyn Bridge werd slachtoffer van mijn camera. Zodra ik een paar mooie foto's heb ontwikkeld zal ik ze inscannen en net als de andere foto's op http://www.barbara-koppe.com/kiekjes.html zetten.
Het fotografere en het ontwikkelen en printen is trouwens echt mijn ding geworden. Ik zit in mijn eigen bubble met mijn muziek op als ik in de doka rondwandel. We moeten er een hoop tijd aan besteden maar ik vind het geen enkel probleem. Misschien is de fotoacademie ook nog een optie!?

Zondag om 6pm moest ik (helaas) weer terug naar Providence. Ik heb het zo naar mijn zin gehad dit weekend dat mijn gedachte steeds afdwalen naar Manhatten. Toch probeer ik me maar weer op het hier te focussen. Ik moet natuurlijk ook mooie dingen maken! Maar dat komt helemaal goed. 4 studio's betekent hard werken. Maar het is precies genoeg om de weekenden nog leuke dingen te doen. En op de een of andere manier geniet ik ook van het laat doorwerken. Zodra je ergens 100% voor gaat voelt het ook goed. Ik heb wel geleerd dat ergens niet helemaal voor gaan niet resulteerd in wat je eigenlijk wilt. Dus ontdanks het geklaag van mede studenten en het voortdurend "welcome to RISD" (op een klaagtoon natuurlijk) geniet ik van ieder moment.
Een van mijn theorien is trouwens dat het bij je studententijd hoort om tegen je instelling aan te schoppen. Hoe hoog je school ook aan geschreven staat, er is altijd wat te klagen. Zo zie je maar. Maar dat geeft niet, want als je eenmaal bent afgestudeerd kun je terug kijken op een goeie tijd waarin een hoop veranderd is en waarin je als persoon een hoop bent gegroeid. Juist door het niet eens te zijn met je instelling vorm je een eigen mening en ik denk dat dat onderdeel van volwassen worden is.
Maar zo is natuurlijk alles wat je doet, beslist en meemaakt onderdeel van je eigen persoonlijkheid vormen. Voor mij zal er deze periode een hoop veranderen, maar dat voelt goed. Ik denk dat een tijdje zo ver van huis goed is voor iedereen. Je neemt afstand, je kunt objectief naar de situatie kijken en alles relativeren. Dus voor iedereen die de kans krijgt om naar het buitenland te gaan, ik zeg doen!
Ik geniet echt van alles wat op mijn pad komt. Zelfs van de allerkleinste dingen zoals de musjes die langs je voeten hopsen. Want hier zitten de kleine vogeltjes nog wel. En als ik een eekhoorn vlak voor mijn neus zie rennen krijg ik helemaal een glimlach op mijn gezicht. Ik geniet van mijn tijd in de Verenigde staten!