Wat een week!

Het lijkt wel weken geleden dat ik mijn vorige blog heb gepost. Eigenlijk is het amper een weekje terug. Je beleefd tijd zo anders als je in een andere omgeving zit en als je elke dag nieuwe indrukken opdoet. Elke dag ontmoet ik nieuwe mensen. En normaal gesproken ben ik echt niet zo heel slecht in het onthouden van namen. Maar nu kan ik er niks aan doen, het glipt gewoon aan me voorbij. Als ik ergens loop en ik passeer iemand die zegt; 'Hi Barbara, How are you?' Dan weet ik dat ik die persoon heb ontmoet, maar ik weet niet meer precies waar, wanneer en hoe de persoon heet. Ik vind het heel vervelend maar ik kan er echt niks aan doen! Ik hoop dat het langzaamaan beter gaat als de nieuwe indrukken wat afnemen. Nu heb ik natuurlijk ook nog de nieuwe indrukken van mijn nieuwe lessen. Want ik ben afgelopen maandag begonnen met mijn eerste les! Mijn rooster ziet er als volgt uit:

Maandag; Printed Books. Ik krijg les van Jan Baker. Een klein vrouwtje met lange grijze haren. Ze is super vriendelijk en ik voelde me meteen meer dan welkom in de les. In deze les gaat het zoals de naam al zegt om het maken van boeken. Maar niet met de computer. We hebben iedere week les in de werkplaatsen en mogen lekker met onze handen werken. Boekbinden, lekker klooien met loden lettertjes etc. Op de HKU zijn ze erg trots op hun werkplaats. Vergeleken met de werkplaats hier stelt die in Utrecht eigenlijk niet zo heel veel voor. Wat een hoop letterkasten en verschillende Typefaces (lettertypes) hier! Natuurlijk kreeg ik ook al huiswerk op de eerste dag. We moeten een boek uitzoeken en die zo transformeren dat het boek een betekenisvol object wordt.

Op dinsdag heb ik een fotografie les. We werken analoog met 35mm film. Ik moest dus een nieuwe camera kopen. Ik heb een canon A1 aangeschaft, een beauty uit eind jaren 70 - begin jaren 80. Iedere week moeten we minimaal 2 rolletjes volschieten en ontwikkelen. Aankomende week wordt ons uitgelegd hoe we een afdruk maken. De docent die dit vak geeft heet Jenny Edwards. Een persoon met heel erg veel energie.

Afgelopen woensdag heb ik het vak 'Visual Systems' gevolgd. En het klonk best wel leuk allemaal. Maar het was een back-up vak voor als ik niet in de les van donderdag terecht kon.

Op donderdag ben ik het vak 'Poster Design' gaan volgen. En gelukkig mag ik dit vak blijven volgen! Er was een flinke wachtlijst. Maar omdat ik hier maar voor 1 semester ben gunde ze me het vak. Ik heb deze les van een heel aardige vrouw genaamd Nancy Skolos. Ze oogt heel vriendelijk en een beetje verlegen. In dit vak gaan we zoals de naam al zegt posters maken. Leuk detail, de eerste opdracht begon met de Poster Wall van ontwerpbureau Lust uit Den Haag. Het mooie hiervan is dat Dimitri van dit bureau ons les heeft gegeven op de HKU. Dat kon ik dus mooi vertellen. Ook kwam het wel goed uit dat ik meteen het een en ander kon vertalen. Misschien dat ze me om die reden wel in de les wilde houden! Ik vind het prima want ik denk dat deze les ontzettend leerzaam is. De opdracht voor dit vak is; zoek een poster uit van de Poster wall en maak hier weer 6 ansichtkaarten van.

Op vrijdag Volg ik het vak Typografie 3. Dit vak wordt gegeven door Kryszstof Leenk. Ik hoorde aan zijn accent meteen dat hij uit Oost Europa komt. Later hoorde ik dat hij Pools was. Wel jammer dat hij nog met een zwaar accent praat ook al geeft hij al 28 jaar les op RISD. Ik heb wel gehoord dat het een goede docent is, dus ik kan wel wennen aan het accent. Voor volgende week moeten we een boek meenemen dat er typografisch gewoon lekker uit ziet. Dus ik ben de prachtige bieb ingedoken om een boek uit te zoeken. De bieb zit in een oud bankgebouw en ik zou zeggen, google naar library RISD en je ziet wat foto's. Ook moeten we voor volgende week twee tegenovergestelde woorden kiezen en daar 2 typografische zwart wit posters van maken.

Zoals je ziet ligt de werkdruk hoog. Wat Ruben ons aan huiswerk gaf was dus minimaal vergeleken met wat ik komend semester moet doen. Maar dat geeft niet, want het is leuk! En natuurlijk doet iedereen het. Iedereen van elke afdeling werkt tot een uurtje of 3 door savonds. Ook in het weekend wordt gewerkt tot laat, en daarna worden er drankjes gedronken in de kroeg. Klinkt als een goed plan naar mijn idee. Doordat iedereen ook op school werkt bouw je een sterke band op met de mensen van je afdeling. Ik kan namelijk de hele nacht terecht op school. Het gebouw sluit wel om 12 uur, maar als je binnen zit kun je binnen blijven totdat je naar huis wilt. Ideaal!
Ook zo ideaal, ik woon 3 minuten van mijn gebouw vandaan. Het is zo heerlijk dat als ik iets vergeet even naar huis kan hobbelen (oke, de heuvel opklimmen, maar toch). Ik ben natuurlijk gewend iedere dag een uur heen en een uur terug te reizen. Zodra ik terug kom in Nederland wil ik een kamer in Utrecht, dicht bij school!

Vrijdag avond zijn we naar de laatste wedstrijd van het basketbal team geweest. Nu ligt sport niet zo heel hoog in de prioriteiten van de RISD studenten maar ze vinden het gewoon leuk. Ze maken er dan ook een beetje gekheid mee. Zo heet het hockeyteam the Nads en het basketbal team the Balls. Het was een lollige wedstrijd, helaas verlorgen de Balls wel. Cooper, een team van een Artschool uit New York won deze wedstrijd.

Maar als klap op de vuurpijl van deze week... Ik heb geskied! Jawel jawel, het is er eindelijk van gekomen! Vrijdag middag besloten Jeanette (Duitsland) en ik dat we toch wel heel graag met de skiclub mee wilde om te skiën. Dus hebben we ons aangemeld en stonden we zaterdagochtend om 5 am klaar om naar het gebied Sunday River in Maine te gaan. Het was een ritje van 4 uur en 30 minuten. Konden we op de heen weg mooi nog lekker slapen. Dat was ook wat de hele bus deed. We hebben een dag heerlijk geskied! Het gebied was niet gigantisch maar groot genoeg. Zeker voor 1 dag. Het materiaal dat ik had gehuurd sloeg nergens op. Maar ik kon er uiteindelijk mee werken. Ik heb nu wel blauwe schenen van de fantastische huurschoenen, maar dat nemen we maar voor lief. Het weer was niet heel goed. Sneeuw! Dat betekende dus wel verse sneeuw, en dat was wel lekker. Maar het zicht was niet echt goed. De liften zijn hier oud. En de skipas is ook ouderwets, ze lopen toch wel een jaartje of wat achter hier. Maar dat geeft niet, want wat was het mooi! In plaats van dennenbomen stonden er een hoop loofbomen. Dat gaf het gebied een heel aparte uitstraling. En er was zoveel sneeuw gevallen dat alle bomen ook heel erg wit waren. Prachtig!
Ze zeggen wel dat als je in New England kan Skiën, dat je het overal kan. De omstandigheden zijn vaak niet goed namelijk, of het is ijs, of het is heel veel sneeuw. Ik kan in New England skiën, dus ik kan het overal!
Binnenkort staan de foto's op http://www.barbara-koppe.com/kiekjes.html
Tijdens dit tripje hebben we een hoop leuke mensen ontmoet. Het was een goeie beslissing om te gaan, ook al doet m'n lichaam nu aan alle kanten zeer. Het was het meer dan waard!