Puur genieten

Na de vuurdoop met Harry werd het weer rustig in de skischool. Het seizoen is nog niet echt losgebroken dus eigenlijk zitten we met zijn allen op werk te wachten. Om 'de tijd te doden' gaan we lekker vrij skiën. Erg nuttig, want we moeten het gebied natuurlijk leren kennen. Dinsdagochtend ben ik samen met Tamara vroeg met haar auto de berg op gereden. Om 9 uur stonden we boven, het weer was prachtig, er lag verse sneeuw, super geprepareerd en er was geen hond op de piste. We zijn met de gondel omhoog gegaan en hebben de zwarte piste naar beneden genomen. Het was HEMELS! Voor die momenten zit ik hier, het is puur genieten Als je de hele piste voor jezelf hebt, het zonnetje zachtjes schijnt en je gewoon lekker kan knallen. Drie kwartier later waren we terug in de skischool, Tamara had nog een les staan met hetzelfde kindje die ze al de hele week lesgeeft. Ik, daarentegen, was vrij. Net als alle andere. En wat doe je dan? Je gaat terug die berg op! Met een groepje van vijf (Kolja, NL, Rogier NL, Ron NL en Josefine Zweden) zijn we richting Kaltenbach geskied. De pistes waren goed, maar we raakte toch wel vermoeid. Daarbij begon het weer ook aardig te betrekken. Na de lunch besloten we terug naar de skischool te gaan. Wat een kou in de laatste stoeltjeslift omhoog! En op de laatste piste skiede we zowat van een grasbaan af.
Gelukkig is daar inmiddels verandering in gekomen, sinds dinsdagmiddag sneeuwt het, flink. Vandaag lag er een vers poederlaagje over de witte pistes. Heerlijk! Een perfecte dag om toch eindelijk de beloofde skitraining te krijgen. Afgelopen maandag is onze skichef Herman van zijn sokken geskied bij de skitraining die ik moest missen vanwege mijn les. Herman ligt momenteel in het ziekenhuis met een gebroken sleutelbeen en zes gekneusde ribben. Een onervaren skiër van 14 die dacht dat ze wel even de berg af kon komen wist niet hoe ze moest remmen, ze skiede de hele groep aan die als bowling-pionnen uit elkaar vielen. Iedereen uit die groep heeft wel ergens last van. Echt heel vervelend dat het zo aan het begin van het seizoen begint. Nu iedereen (op Herman na) redelijk hersteld en van de schrik bekomen is, konden we de training afmaken. Christiaan, een zeer goede en ervaren skileraar, nam de boel over. Hij heeft ons vooral uitgelegd waar we de beginners les geven en welke oefeningen we kunnen doen. Hier en daar moesten we ook wat voor-skiën en ik kreeg zowaar een mooi compliment. (Bij deze gaan de credits naar Snowsports Academy die mij goed hebben opgeleid.) Omdat het sneeuwde was de piste vrijwel leeg, het was super om in onze rode pakken af en toe de berg af te knallen en ook verfrissend om weer even alle oefeningen door te nemen.
Zo langzaamaan begin ik mijn draai hier wel te vinden. Mijn lichaam went aan de hoogte en de kou (en het bed) en het is ook erg gezellig. Het is hier zelfs zo gezellig dat we een aanwaai-leraar erbij hebben. Een jongen van skischool Total kan zijn draai daar niet vinden en is liever bij ons. Wij vinden het allemaal prima. Sterker nog, het huis dat eerst zo krakkemikkig leek, blijkt een ontzettend luxe huis te zijn. Het lerarenhuis van Total heeft niet eens verwarming! Ze moeten zelf hout zagen om een kacheltje op te stoken, gekkenwerk! Vanaf nu waardeer ik mijn piep- en kraakbed enorm. En als we vanaf zondag full-time aan de bak moeten, dan vallen we zelfs nog op een spijkerbed in slaap, geloof ik.